Nôsso Macau, nómi sánto,
Vosôtro olá !
Qui ramendá unga jardim;
Fula fresco na tudo cánto
Sã pa ispantá
Sai semeado, nom têm fim
Gente di Macau, na passado,
Co tánto lágri já regá
Su fula cheroso, abençoado,
Qui Dios já ajudá semeá.
Na mundo assi transtornado,
Sã fazê triste coraçam
Olá gente faltá cuidado,
Dessá fula muchá na chám.
Macau, masqui chám pequinino,
Vosôtro pôde crê,
Sã unga grándi casa cristám,
aluminado pa luz divino,
Inchido do fé,
Co amor na coraçám.
Fé co amor juntado
Sã ancuza qui Dios más querê.
Macau quirido, abençoado,
Ne-bom, ne-bom disparecê!
Vôs têm ´nga obra começado,
Qui mundo cristám conhecê.
Cidádi di nómi sagrado
Vôs nom-pôde disparecê!
Dezembro de 1986
José dos Santos Ferreira (1)
(1) FERREIRA, José dos Santos – Macau Jardim Abençoado (Dialecto Macaense). Instituto Cultural de Macau, 1988, 181 p.
[…] Neste DIA DE MACAU, publico a explicação do poema “CIDÁDI DI NÔMI SÁNTO“, de José dos Santos Ferreira, já publicado em anterior ” post”, precisamente há um ano, em 24 de Junho de 2012: https://nenotavaiconta.wordpress.com/2012/06/24/cidadi-di-nomi-santo/ […]